Foto: herbalia.org
Ukusna i ljekovita, ribizla, odnosno njeni sitni bobičasti i vrlo ukusni plodovi nalik grozdu, sazrijevaju u julu. Najzastupljenija je crvena ribizla (Ribes rubrum), ali u velikoj mjeri koristi se i crna (Ribes nigrum). Obe rastu samoniklo, mada mogu i da se kultivišu.
Crvena ribizla ima sitne, sočne bobice, prijatnog kiselkasto slatkog ukusa. Sadrži ugljene hidrate, vlakna i proteine, a kalorije u tragu. Prebogata je karotinom koji je i razlog njene crvene boje. Osim toga, karotin u organizmu služi za sintezu vitamina A, koji istovremeno štiti sluzokožu i pospješuje razmjenu materija na ćelijskom nivou. U zavidnim količinama sadrži i vitamine B1, B2 i B6, niacin, ali i vitamine E i C.
Bobice sadrže čak polovinu dnevnih potreba vitamina C, zbog čega se preporučuje kod bolesti izazvanih manjkom vitamina, kao što je avitaminoza. Zbog visoke koncentracije vitamina C ova voćka je izuzetno djelotvoran antioksidans u sprječavanju različitih oblika karcinoma. Dobar je i izvor vitamina K, pa se preporučuje za održavanje zdravlja kostiju, jer aktivira osteokalcin, koji pomaže ugradnju kalcijuma u kosti. Obezbjeđuje i zdravo zgrušavanja krvi kao zaštitu kardiovaskularnog sistema.
Bobice crvene ribizle otvaraju i apetit, jačaju organizam i štite ga od nagomilanih štetnih materija. Takođe pospješuju rad crijeva i ubrzavaju oporavak posle hirurške intervencije. U narodnoj medicini crvena ribizla poznata je kao voće koje jača, čisti i uljepšava telo.
Zbog sadržaja vlakana u sjemenkama bobice regulišu aktivnost crijeva i iz organizma eliminišu otrovne sastojke. Svježe bobice i sveži sok krepe zdravlje, dok razrijeđen sok sa mineralnom vodom gasi žeđ. Sok je koristan i u oporavku rekonvalescenata, a naročito za dijabetičare.
Lišće crvene ribizle koristi se za spremanje čajnog napitka kod oboljenja jetre. Ujedno pomaže i kod skleroze krvnih sudova, visokog pritiska i zapaljenja mokraćne bešike.
Crna ribizla veoma liči na crvenu, samo što njeni listovi sa donje strane imaju takozvane uljne žlijezdice. Takođe ima sitne, sočne bobice, koje su u početku crveno-smeđe boje, a kada sazru postaju crvenije i tamnije. Potpuno crnu boju dobijaju kada su sasvim zrele. Tada imaju izuzetno jak miris, zbog čega se više koriste kao voćni sokovi, sirup, džem i kompot.
Plod crne ribizle izuzetno je bogat vitaminom C. Visok sadržaj vitamina C sprečava i liječi teške infekcije, a prije svega upalu pluća. Plodovi i sok korisni su kod bubrežnih bolesti, grčeva i bolova organa za varenje. Narodni ljekari je smatraju biljkom izbora za jačanje i čišćenje krvi. Čaj od crne ribizle povoljno utiče na rad bubrega i ublažava tegobe izazvane reumom. Sprema se tako što se dva prstohvata isitnjenih listova crne ribizle stavi u dva decilitra provrele vode, ostavi dva do tri minuta da odstoji, procijedi i pije.
Plod i prerađevine od crne ribizle normalizuju i stabilizuju krvni pritisak, a posebno se preporučuje osobama koje su malokrvne. Ljekovito deluje i kod čira na želucu, gastritisa, ateroskleroze, poremećaja metabolizma… Sok pomaže i kod krvarenja desni i proširenih vena, a pozitivno utiče i na povećanje koncentracije i pamćenja. U suštini, svaka bobica ribizle predstavlja malu multivitaminsku pilulu, koja sadrži velike količine niacina važnog za nerve, pantotensku kiselinu važnu za ćelijsko disanje i lijepu kosu, kao i brojne minerale koji povoljno utiču na sveukupno zdravlje organizma.
Vino kao čistač krvi
Kao dobar čistač krvi preporučuje se vino od ribizle. Ružičasto, srednje jako vino dobija se kada se ribizle, po želji kada je riječ o količini, usitne i uz dodatak vode, šećera, vinskog kvasca i suvog grožđa stave u staklene flaše. Navedena mješavina stavlja se u flaše do pola, a zatim čeka 40 dana da sve fermentira na toplom mjestu. Nakon toga mješavina se procijedi i ostavi da stoji u sterilnim flašama. Izvjesno vrijeme se sačeka da vino dozri pre konzumiranja, a zatim čuva na dobro rashlađenom mjestu.
Izvor: Z. O. Joksović novosti.rs
